Bir şarkı tuttum, bir resim çizdim bize. Hangi şarkı dizesine bakarsan bak, hangi resimde figür olursan ol, seni her şekilde her halde yine en derinden ben seviyorum.
Yitirmeli ne varsa senden önce. Seninle başlamalı her şey yeniden… Sevmek senden başlamalı sevgilim. Aşk senden…
Sonraları anlarsın seni ne kadar sevdiğimi. Geç olur, güç olur ve için acır. En önemlisi de ben senden çoktan gitmiş olurum.
Duası kadar sevdi her insan. Kimisi ömürlük sevip Rabb’inden istedi benim gibi, kimisi de sadece dünyalık sevip hevesiyle gitti.
Sadece seni değil; sana dair ve sana ait her şeyi seviyorum bu gece yine. Koydum kırık kadehime şarabı; gözlerinden başladım sevmeye önce, gerdanına takıldı gözüm sonra bir de gerdanından devam ettim sevmeye. Bütün gece dipten tırnağa sevdim seni, yarın gece yine seveceğim bile isteye.
Adımlarını takip eder yüreğim, benim senden başka yolum yok. Her köşe başında sana çıkar kalbim benim senden başka sevebilecek bir aşkım yok.
Seni sevmenin ötesinde bu hissettiklerimin avucuma bıraktıkları… Bir insanı sevmek şiir beslemekten değil şiir yazmaktan geçer. Bense sana şiirler besliyorum sevgili, öldürmüyorum sevdiğin şiirleri, öldürmüyorum noktalarını, virgüllerini. Öldürmeyeceğim sevgili, sevgimi de şiirlerini de öldürmeyeceğim. Kendimi bildiğim sürece seni ve şiirlerini seveceğim.
Kalbim attığı sürece ve nefes alıyorken hala seni sevmeye bir ömür daha sığdırabilirim. Bir insan ne kadar sevebilir herkese ben gösterebilirim. Sevilen sen olunca sevmek anlamlı oluyor, bu anlamı anlatmak, herkesi ışığına boğmak isterim.
Gel bak aşkına hala aynı yerinde asılı duruyor kalbimin. Seni sensiz bekleyen günlerimin hatrına kal sevgili. Seni seven bu kalbin en sağlam yerini kırma, orası benim yaşam merkezim. Sen onları bırak, ben seni herkesten daha çok severim.
Hiç beklenmedik bir anda çaldın kapımı içerisi boş mu diye… Boştu sevgili, seni görünce diyemedim boş diye. O kalp oracıkta hemen dolmuştu. Senin aşkın bana ömürlük olmuştu. Seni seviyorum.
Aynı şarkıda kilitlendi kalplerimiz. Biz seninle bir şarkının giriş kısmında tanıştık, nakaratına kalmadan ruhlarımızı bedenlerimizle birlikte semaya taşıdık. Seni sevene kadar geçen süre bir nakarata varamadan yıl oldu sevgili, seni sevmek emek isteyen ve hızlı gelişen bir eylem.
Yine çalsan kapımı baksan, parmak uçlarımda piyano çalsan… Geceleri korkunca kulağıma sevdiğim şarkıları fısıldasan, sen benle bütün olsan ben senden hiç kopmasam. Nasıl bir aşk sevgili bu bende ki ne senden öteye gidebiliyorum ne sensiz bu dünyayı sevebiliyorum. Çok seviyorum, çok!
Esmer yüzünün hemen altında duran gülümsemene tutuldum ben senin, parlayan gülüşünle geldi kalbimin yazı. Ben seni öylesine sevmedim, ben seni ölesiye sevdim sevgili.
Ellerimle dokunduğum saçlarında kaldı parmak izlerim, hiçbir yağmur silemedi. Senin ve benim varlığımın en güzel yeriydi saçların; ben seni ilk saçlarından sevdim sevgili, buram buram sen kokan upuzun saçlarından.
Kendi kalp atışlarımdan bir haber yaşarken takıldı kulaklarım senin kalp atışlarına. Ben senin kalp atışlarını sevdim sevgili, bundan daha ötesi mi var?
Sadece bugün değil yıllarımı alsa da seni seveceğim sevgili. Sen sevilecek en değerli mücevher, gezilecek en güzel şehir, keşfedilecek en berrak denizsin. Seni gezerek, görerek, bilerek ve hissederek sevmek gerek.
Sevmenin en sek tonundayım bugün ve yine hiçbir şey yapmadan seni sevme eylemime devam ediyorum kaldığım yerden. Seni sevmek sürekli devam eden bir eylem sevgili, seni sevmek öyle bir iki ay değil ömre sığdırabilinceye kadar sevmek demektir.
Hayatımın anlamı olmak için gelmiştin bana. Yazılıydı bu kaderimde. Şimdi ise seni daha çok seviyorum, dualarım eklensin kaderime diye.
Seninle bütün olasılıkların gerçekleşmiş haliyim. Mucizelere inanmamı sağlayan sendin, şimdi bir mucizeyi de beraber yaratalım sevgilim. Seninle tamamen sonsuzluğa gidelim.
Sana koşuyorum sadece sana. Ceplerimde topladığım mevsimler var. Sıcağıyla, soğuğuyla bütün bir ömrü sana getirdim. Seni sevmek zamanı olsun diye bütün yaşamım.
Belki de beni yaşama bağlayan şey sadece senin bana olan sevgindir. Susuz yaşayamaz ya çiçekler, ben de senin sevgin olmadan yaşayamam o zaman. Seni sevmekten başka bir amacım olamaz sevgilim.
Bir şarkının sözünde, bir şiirin dizesinde, bir melodinin tınısında, bir rüzgarın esintisinde, bir aşkın en derininde; senin sevgin var sevgilim.
Bir dermanı bulunmazmış bu aşkın, derman isteyen kim! Çare de sensin, ümit de. Yaşam da sensin, ölüm de. Sen varsan ben varım. Seni sevmekten başka ilacım mı var?
İmkansızı düşünürsen seni buldum. Seni imkansız olarak görürken gerçeğin kendisini buldum: Seni Seviyorum.
Aşk bir kelime olsaydı bütün sözlükleri, bir sayı olsa bütün matematiği, bir formül olsa bütün kimyayı sana vermek isterdim. Ancak ben sana yalnız sevgimi verebiliyorum.
“Seni Seviyorum” dünyanın söylenmesi en kolay olduğu kadar cesaret etmesi en zor sözüdür. Her insanın yüreği el vermez söylemeye. Benim yüreğimdeyse seni sevmekten başka bir söz yok sevgilim. Cesur olmayı bana sen öğrettin.
Bir umut bulunur hiç bitmeyecek, bir ateş bulunur hiç sönmeyecek, bir su bulunur hiç tükenmeyecek. Bir de ölüm bulunur hiç ölünmeyecek. Seni seviyorum, seni sevdikçe sonsuza kadar yaşamış olacağım.
Bir şarkıyı besteler gibi özenle besliyorum hislerimi sana karşı. İlham aramaya gerek yok çünkü sen varsın. Başka bir söz aramaya gerek yok çünkü sen benim aşkımla varsın. Seni seviyorum.
Nasıl seversin dersen, “nar” gibi derim. Dışardan bakıldığında bir görünür ama içimden de binlerce sen dökülür.
İçin rahat olsun sevgilim. Hayalleri sana, seni duaya, duayı da Allah’a emanet ettim. Sevgim mi? O kaybolmaz!
Git gide daha da çok seviyorum seni. Ne imkansızlığın umurumda ne de mesafeler. Sadece seni seviyorum.